Αθλητισμός-Ακαδημίες : Το "λουκέτο" που πονάει κι ο έλεγχος που χάθηκε

 

Τα περισσότερα παιδιά πιθανότατα θα βρουν ξανά διέξοδο σε ανοικτά γήπεδα

Η κατάσταση που έχει επιβάλει η πανδημία του κορονοϊού παγκοσμίως στον αθλητισμό είναι ασφυκτική. Η στενοχώρια γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν μαθαίνεις πως κλείνει για άλλη μια φορά το πιο υγιές κύτταρο του: Τα Ερασιτεχνικά σωματεία και οι Ακαδημίες, εκεί όπου σμιλεύονται τα ταλέντα του "αύριο" δημιουργούνται σχέσεις, φιλίες μοναδικές και διοχετεύουν την ενέργεια τους χιλιάδες παιδιά νεαρής ηλικίας. 

Το νέο αυτό "λουκέτο" με πονάει -ως άνθρωπο που γράφει για τον αθλητισμό- αλλά κι ως πατέρα δυο αγοριών που ασχολούνται ενεργά με ομαδικό άθλημα. Οι εκπρόσωποι της Πολιτείας οφείλουν να ακούσουν με προσοχή τις θέσεις των ανθρώπων του Αθλητισμού και πολύ σωστά επιδιώχθηκε από την πλευρά του ΠΣΑΚ συνάντηση με τον Αυγενάκη. Πολύ σωστά ο ΣΕΠΚ εξέφρασε τον προβληματισμό του για το νέο lock down στο ερασιτεχνικό μπάσκετ ειδικότερα. Μακάρι να παρουσιαστεί ένα πλάνο που να επιτρέψει το συντομότερο την επιστροφή στη δράση. 

Ειδικότερα για τον αναπτυξιακό αθλητισμό θα ήταν χρήσιμο να παρουσιαστούν (αν υπάρχουν) και στοιχεία που να δικαιολογούν από την πλευρά της Πολιτείας την λήψη τέτοιων αποφάσεων. Υπάρχει παραδείγματος χάρη κάποια έρευνα που να φανερώνει πως οι προπονήσεις(όχι οι αγώνες) ομάδων, ας πούμε του εφηβικού ή των κορασίδων αποδείχθηκαν εστία διάδοσης του ιού; 

Δεν έχω καμία αμφιβολία πως αν βοηθήσει ο καιρός το Σαββατοκύριακο θα γεμίσουν  ξανά (όπως τον Μάϊο) τα ανοικτά γηπεδάκια με  παιδιά. Αυτό είναι άραγε προτιμότερο από τον ελεγχόμενο χώρο της Ακαδημίας; Δεν είμαι σίγουρος. 

Υπάρχει όμως και η μεγάλη εικόνα: Η καταστροφή της οικονομίας, η απόγνωση επαγγελματιών στον τομέα της εστίασης, οι ΜΕΘ που σταδιακά γεμίζουν, η εκτίναξη της ανεργίας. Στο μεταξύ τα σχολεία έκλεισαν, Λύκεια, Γυμνάσια, Φροντιστήρια, ΙΕΚ, Πανεπιστήμια επέστρεψαν στα τηλεμαθήματα ενώ κι άλλες πόλεις σταδιακά "κοκκινίζουν". Βασικές δομές της κοινωνίας έχουν πλήρως απορρυθμιστεί.

Το νέο lockdown  δεν έχει καμία σχέση με το προηγούμενο. Εξαντληθήκαμε. Η υπομονή μας στέρεψε.

Οι άνθρωποι που λειτουργούν τις Ακαδημίες αναμφισβήτητα καλούνται να λειτουργήσουν -όπως και όλη η κοινωνία- υπό συνθήκες πρωτόγνωρης πίεσης βλέποντας το οικονομικό τους πλάνο να ανατρέπεται. 

Χιλιάδες παιδιά , νεαροί αθλητές επί δυο αγωνιστικές σεζόν έχουν καεί... στο ζέσταμα στερούμενοι την διεξαγωγή αγώνων όπως και την συμμετοχή τους σε σχολικά πρωταθλήματα. 

Όμως. Αυτό που ζούμε είναι πρωτόγνωρο. Η κατάσταση ειδικά στη Θεσσαλονίκη είναι οριακή. Όπως έγινε γνωστό τις τελευταίες 72 ώρες, στην τελευταία τους εφημερία τα τρία μεγάλα νοσοκομεία της πόλης έκαναν 17 εισαγωγές σε ΜΕΘ ενώ 120 άτομα νοσηλεύτηκαν σε απλές κλίνες. Ξέφυγε η κατάσταση. Χάθηκε ο έλεγχος. 

Αν αυτό το νέο "πάγωμα" της ζωής μας αυτόν τον μήνα βοηθήσει στο να εξομαλυνθεί κάπως η κατάσταση ας κάνουμε -για άλλη μια φορά- υπομονή κι ας προσευχηθούμε τα χειρότερα να έχουν περάσει κι αυτό το "pause" να είναι το τελευταίο.

Update

Μετά το αλαλούμ που συνέβη με το θέμα του take away στη Θεσσαλονίκη επιτρέψτε μου να έχω περισσότερους λόγους να είμαι ανήσυχος για την επάρκεια των ανθρώπων που λαμβάνουν σοβαρές αποφάσεις σχετικά με την ζωή μας