Η καριέρα του προδιαγράφονταν λαμπρή στο ΝΒΑ (Νο7 draft) καθώς την πρώτη του χρονιά με τους Μάβερικς διακρίθηκε ως κορυφαίος ρούκι, όμως η έφεση του στα ναρκωτικά και το αλκοόλ έμελλε να τον ακολουθεί σε όλη την πολυτάραχη καριέρα του. Σε διαφορετική περίπτωση το ΝΒΑ δεν υπήρχε περίπτωση να στερηθεί τις πληθωρικής του παρουσίας. Το 1992 ο Τάρπλεϊ ήρθε στα μέρη μας για λογαριασμό του Άρη.
Ο τότε πρόεδρος των κιτρίνων, Θεόφιλος Μητρούδης μιλώντας στο SportBubble θυμήθηκε:
"Ο Στηβ Γιατζόγλου με είχε ενημερώσει για μια τρομερή περίπτωση ενός παίκτη που αν τον αποκτούσαμε θα μπορούσαμε να αλλάξουμε το status του ελληνικού μπάσκετ. Μάθαμε πράγματι , πως ο Ρόι Τάρπλέι ήταν κάτι το εξαιρετικό που θα μπορούσε να αλλάξει τις ισορροπίες. Εκπρόσωπος του γραφείου που τον εκπροσωπούσε εδώ στην Ελλάδα ήταν ο Βασίλης Δημαρέλος.
Στο μεταξύ εγώ έπρεπε να προετοιμάσω το έδαφος. Έπρεπε να ξεκαθαρίσω την κατάσταση και να δω τι θα κάνω με το υπάρχον ρόστερ, τον Γκάλη που τότε είχε λόγους να θέλει να μείνει και τον Γιαννάκη που μου είχε πει πως ήθελε να αποχωρήσει. Τελικά συνέβη το αντίθετο. Ακολούθησαν τα γεγονότα που όλοι ξέρετε και τα έχω παραθέσει αναλυτικά στο βιβλίου μου «Η Αυτοκρατορία, η άνοδος και η πτώση από την πίσω πλευρά του φεγγαριού», μάς εξηγεί από την Σκοτίνα Πιερίας όπου ζει μόνιμα ο κ. Μητρούδης και συμπληρώνει:
"Αφού έφτασε η στιγμή δημιουργίας της νέας ομάδας και τέθηκε και επισήμως θέμα Τάρπλέι έγινε το περίφημο ταξίδι στην Αμερική, μαζί με τον κόουτς Στιβ Γιατζόγλου και συμβούλους της ΚΑΕ. Το κρίσιμο ραντεβού έγινε στο γραφείο του μάνατζερ του, του Τζορτζ Άντριους στο Σικάγο. Προηγουμένως είχαμε δει τον Τάρπλει να αγωνίζεται με τους Μαϊάμι Τρόπικς και μας έπεσαν τα σαγόνια. Εντυπωσιαστήκαμε.
Η διαπραγμάτευση δεν ήταν εύκολη. Κλείσαμε στα 800.000 δολάρια συν 200.000 πριμ. Επίσης, μας ζήτησε και του προσφέραμε ένα συμβόλαιο με ασφαλιστική εταιρεία που προορίζονταν για την κόρη του, την Μέλανι την οποία μάλιστα στην πορεία είχα βαπτίσει.
Είχαμε αναπτύξει πολύ καλή σχέση, ήταν ένα εξαιρετικό παιδί και το πρόβλημα του δεν είχε να κάνει τόσο με την ροπή του στις ουσίες. Έπασχε από μανιακή κατάθλιψη, δεν μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια. Κι αυτό του συνέβαινε επί σειρά ετών. Αυτό το πράγμα τον οδηγούσε στα ναρκωτικά και το αλκοόλ, αγαπούσε πολύ τις μπύρες. Ξέραμε το πρόβλημα, είχαμε την πίστη πως θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε την κατάσταση.
Ανά περιόδους βέβαια το πράγμα ξέφευγε, ενώ ένας σοβαρός τραυματισμός του τον πήγε κάπως πίσω αγωνιστικά για ένα διάστημα. Μαλώσαμε και δεν ξαναμιλήσαμε μετά την απόφαση του να αποχωρήσει πριν το τέλος της σεζόν και πριν τον τελικό κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό. Τον είχε τιμωρήσει τότε ο προπονητής μας, ο Σβι Σερφ, εκνευρίστηκε, πήρε το αεροπλάνο κι έφυγε…
Στη συνέχεια διεκδίκησε 200.000 δολάρια του συμβολαίου τα οποία δεν του έδωσα καθώς δεν τήρησε τους όρους της συμφωνίας. Δεν χρειάζεται να πω εγώ τι παίκτης ήταν, όλοι ξέρετε την αξία του, δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση σέντερ στην Ευρώπη".
Διαβάστε ακόμη: Νίκος Γκάλης, ένα όμορφο παραμύθι...
0 Σχόλια