Σε μια εποχή που οι κανόνες, ο τρόπος δουλειάς, οι ρυθμοί αλλά και τα ίδια τα Μέσα (με την είσοδο της τεχνολογίας) έχουν αλλάξει την τελευταία 10αετία προκαλώντας ουσιαστικά ένα big bang στον χώρο των ΜΜΕ πόσο μακρινές φαίνονται κάποιες εποχές που οι παρέες και εμπνευσμένοι διευθυντές έγραφαν ιστορία στον ελληνικό Τύπο.
Η Διοίκηση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου, αποφάσισε να προχωρήσει σε μια σειρά από αφιερώματα για παλιές εφημερίδες. Μετά την «Αθλητική Ηχώ» μια αντίστοιχη ημερίδα διοργανώθηκε και για το θρυλικό αθλητικό ένθετο της εφημερίδας «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ».
Μια καταπληκτική εφημερίδα στην οποία έβρισκες να διαβάσεις για όλα τα σπορ με αποτελέσματα ερασιτεχνικών αγώνων πληθώρας αθλημάτων.
"Το εξαιρετικό αυτό ένθετο, με την καθοδήγηση του δάσκαλου Σταύρου Ρεπανά και τη συμβολή άξιων συναδέλφων, πρόσφερε στους αναγνώστες πλήρη ενημέρωση για όλα τα αθλήματα και όλες τις ομάδες για αρκετά χρόνια. Δυστυχώς όμως εδώ και χρόνια δεν υπάρχει πλέον, μετά την κατάρρευση του συγκροτήματος Βελλίδη και της μη επιτυχούς προσπάθειας των σχημάτων που ακολούθησαν", αναφέρει ο ΠΣΑΤ στο δελτίο Τύπου που εξέδωσε.
Οι αφηγήσεις των δημοσιογράφων
Ο δημοσιογράφος και πρώην Υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Λιάνης είπε: "Το ξεκίνημά μου, έγινε από τα Αθλητικά Νέα του Καμπάνη, όταν ακόμη έπαιζα ποδόσφαιρο στον Ηρακλή, από τα οποία έφυγα πολύ νωρίς γιατί μου έκανε παρατήρηση για μια συνέντευξη" Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ωραίο ταξίδι του στη εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" και στους ανθρώπους που την μεγάλωσαν.
"Ο διευθυντής της Σταύρος Ρεπανάς, στάθηκε μοιραίος στη ζωή μου, γιατί αν δεν βρισκόταν στο δρόμο μου, πιθανότατα να μη γινόμουν δημοσιογράφος» τόνισε. "Την εποχή εκείνη η Ελλάδα ανέβαινε. Στη Θεσσαλονίκη υπήρχε το Αριστοτέλειο και η γενιά των ποιητών, όπως ο Χριστιανόπουλος και ο Αναγνωστάκης. Ο Σταύρος Ρεπανάς, με το οξύ διαβρωτικό του χιούμορ, που έφτανε στα όρια του αυτοσαρκασμού, μπορούσε να σου ζητήσει τα πάντα, δίχως να σου ζητήσει ουσιαστικά τίποτα.
Όταν αποφάσισα να μεταπηδήσω στο ελεύθερο ρεπορτάζ ήταν εκείνος πάλι που έδωσε τη συναίνεσή του και με ώθησε να πιστέψω ότι έχω το ταλέντο για να αλλάξω δρόμο. Η Θεσσαλονίκη ήταν μια αντιστασιακή εφημερίδα, μια εφημερίδα της νεολαίας και ο κόσμος ασχολιόταν με αυτή. Η «Θεσσαλονίκη» πέρασε τη «Μακεδονία» και δεν αναφέρομαι στα φύλλα, αλλά στην υπέρβαση.
Πέρασε τον συντηρητισμό και στόχευσε σε ένα άκρως δημοκρατικό και φιλελεύθερο έντυπο. Το πάθος και την αγάπη για τη δουλειά, μου τη μετέδωσε η εφημερίδα αυτή και χαρακτηριστικό της αγάπης αυτής υπήρξε το γεγονός ότι για έξι μήνες κοιμόμουν στην καρέκλα του γραφείου μου, από φόβο μήπως μου πάρουν τη θέση. Ακόμη και τα μικρότερα παιδιά της εφημερίδας ύφαιναν το μεγάλο αργαλιό της εφημερίδας αυτής".
Ο δημοσιογράφος Κυριάκος Θωμαϊδης, περιέγραψε μια βιωματική εμπειρία για τον πρύτανη της αθλητικής δημοσιογραφίας Σταύρο Ρεπανά. "Το 1974, σε ηλικία 13 ετών, ως αθλητής του ΒΑΟ στο βόλεϊ, τηλεφωνώ στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη διαμαρτυρόμενος και ζητώ να μιλήσω με τον υπεύθυνο της αθλητικής σελίδας, γιατί δεν αναφέρονται στην εφημερίδα τα αποτελέσματα των τριών ερασιτεχνικών αγώνων της πρώτης ερασιτεχνικής του βόλεϊ. Ο Σταύρος Ρεπανάς, που έχει καταλάβει ότι είμαι ένας πιτσιρικάς, μου απαντά «Και πού θες να τα βρούμε".
Μένω άναυδος, γιατί στο μυαλό μου έχω ότι οι δημοσιογράφοι μπορούν να βρουν τα πάντα. Με ρωτάει αν θέλω να του τα δίνω εγώ, γιατί ως ευφυέστατος άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι όσο περισσότερες ομάδες φιλοξενούσε στις στήλες του, τόσο μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα θα πετύχαινε. Συνεννοούμαι με τους συναθλητές μου και έτσι κάθε Δευτέρα βράδυ καλούσα τον Σταύρο Ρεπανά και του έδινα τα αποτελέσματα επί 2 μήνες.
Ήξερε σαφώς ότι ως πιτσιρικάς κάποια στιγμή θα βαριόμουν και θα σταματούσα να του τα δίνω κι έτσι στο δίμηνο πάνω, βάζει το όνομά μου στην εφημερίδα. Αυτό με ενθουσίασε, καταλαβαίνετε…Στη συνέχεια, ο συναθλητής μου και επί πολλά χρόνια (έως και σήμερα) δήμαρχος Συκαιών – Νεάπολης Σίμος Δανιηλίδης, πρότεινε να περάσουμε και τις συνθέσεις. Έδωσα την ιδέα στον Ρεπανά, ο οποίος μου είπε ότι για αυτά θα πρέπει να πηγαίνω στην εφημερίδα.
Αυτός ήταν ο τρόπος που άνοιξε η πόρτα της εφημερίδας για μένα και για άλλους επίδοξους συναδέλφους. Ο Σταύρος Ρεπανάς είχε μια μοναδική ικανότητα να είναι συναινετικός, νουνεχής, να πιάνει την ουσία του θέματος και για μένα ήταν μεγάλος δάσκαλος", κατέληξε.
Ο δημοσιογράφος Στέλιος Γρηγοριάδης, μέλος του ΠΣΑΤ, τόνισε ότι τα κείμενα του Γιώργου Λιάνη ενέπνεαν όποιον είχε το μικρόβιο και τη διάθεση να διδαχτεί και ο Μάκης Βοϊτσίδης ήταν ο ορισμός του συμπυκνωμένου νοήματος και της εξαιρετικής χρήσης της ελληνικής γλώσσας. Πήγε στην εφημερίδα μαθητής γυμνασίου από τη Δράμα και παρά τους πολλούς «γάμους» που έκανε στη διάρκεια της καριέρας του, ο μόνος ακλόνητος «έρωτας» παραμένει η «Θεσσαλονίκη».
Ο Σταύρος Ρεπανάς δεν ήταν ο κλασικός δάσκαλος. Έπρεπε να να τον παρατηρήσεις καλά για να διδαχτείς. Ήξερε να είναι διπλωμάτης και να διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις, ήταν ισορροπιστής και μπορούσε να δώσει λύσεις όταν οι άλλοι παρασύρονταν. "Η Θεσσαλονίκη ήταν μια εφημερίδα, που δεν θα έχουμε ποτέ ξανά", τόνισε και συνέχισε "Η επιτυχία της εφημερίδας οφείλεται σε μια τριάδα που έκανε συγκλονιστική χημεία. Στον Σταύρο Ρεπανά, τον διευθυντή με όλη τη σημασία της λέξης, τον Γιώργο Τουρώνη, το λαγωνικό, τον εξαιρετικό ρεπόρτερ και τον Σωτήρη Θεολογίδη, την ψυχή της εφημερίδας, τον μεγαλύτερο υλατζή, που έστηνε την εφημερίδα και χτένιζε όλα τα κείμενα".
Ο δημοσιογράφος Περικλής Στέλλας, μέλος του ΠΣΑΤ, τόνισε ότι ξεκίνησε ως μαθητής Λυκείου στην εφημερίδα «Σπορ του Βορρά» και στον δεύτερο μήνα υπήρχαν σχόλια ότι βρέθηκε εκεί λόγω του πατέρα του (ήταν προϊστάμενος στο πιεστήριο). Για το λόγο αυτό και χωρίς να ρωτήσει κανένα, έφυγε και πήγε στη Θεσσαλονίκη και ζήτησε από το τότε διευθυντή της Αντώνη Κούρτη να δουλέψει εκεί.
Έπειτα από μεγάλη αναμονή, τον παρέπεμψε στον Ρεπανά και από τότε έχει στην ψυχή του τρυφερότητα και αγάπη για όλους τους δημοσιογράφους, που εργάστηκαν μαζί. Από εκείνον έλαβε και δυο πολύ σημαντικές συμβουλές, που τις κρατάει ακόμη σαν χρυσάφι. Στη δημοσιογραφία πρέπει να καταθέτουμε και τις δυο πλευρές και τον σεβασμό δεν τον απαιτείς, αλλά τον εμπνέεις με την εν γένει συμπεριφορά σου. «"Αυτό που θαύμαζα στον δάσκαλο Ρεπανά", τόνισε "ήταν η απίστευτη στρατηγική με την οποία κατάφερνε να διοικεί ανθρώπους διαφορετικών χαρακτήρων και να διατηρεί τις ισορροπίες".
Στην ημερίδα συμμετείχαν επίσης οι Γιώργος Τραπεζανίδης, Άγγελος Μοσχούλας, Μάκης Βοϊτσίδης, Γιάννης Βοϊτσίδης Σωτήρης Θεολογίδης, Παναγιώτης Χαραλαμπίδης Πάρις Καλημερίδης, Κώστας Τουτσίδης, Γιάννης Χατζηιωάννου Σάκης Γκίνας, Αντώνης Ρεπανάς, Κώστας Πάντσιος Δημήτρης Κανελλάκης Κούλης Αποστολίδης, Γιάννης Βένος. Ο πρώην Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού και πρώην πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας Γιώργος Λυσσαρίδης ,Πρόεδρος του ΠΣΑΤ, Γιάννης Θεοδωρακόπουλος ο Πρόεδρος της περιφερειακής επιτροπής Μακεδονίας του ΠΣΑΤ, Μιχάλης Μελισσίδης.
Διαβάστε όλο το αφιέρωμα του ΠΣΑΤ εδώ
Δείτε το βίντεο της συζήτησης
0 Σχόλια