Οι Εθνικές ομάδες και το… συμβόλαιο με την επιτυχία

 

Η Εθνική Ανδρών ξεκινάει λοιπόν ως άουτσάιντερ(με αφορμή τις σοβαρές απουσίες της) κι όχι ως φαβορί για μια μεγάλη διάκριση σε αυτό το Μουντομπάσκετ. Δεν ξέρω για εσάς όμως προσωπικά είμαι «οκ» με αυτό. 

Το να σε θεωρούν «φαβορί» πριν από μια διοργάνωση όπως συνέβη πέρσι πριν το Ευρωμπάσκετ δεν είναι κάτι εύκολα διαχειρίσιμο. Αποδείχθηκε και με την περίπτωση της Εθνικής Εφήβων. Καλοί παίκτες, εξαιρετική αυτή η φουρνιά των 2005-2006 όμως για να χρίσεις κάποιον φαβορί οφείλεις να αξιολογήσεις και την δυναμικότητα των αντιπάλων σου. Είμαστε καλοί. Άλλωστε πόσες φορές στο παρελθόν η Εφήβων έχει καταφέρει να νικήσει την Ιταλία ή την Σλοβενία;

Υπάρχει όμως ένα γκρουπ τεσσάρων ομάδων που είναι απλώς σε άλλο… level. Για αυτό υπάρχουν εξηγήσεις: Ίδια προπονητικά team που εργάζονται επί σειρά ετών σε καλά δομημένα προγράμματα. Επιλογή παιδιών από μεγαλύτερη «δεξαμενή» συγκριτικά με την δική μας(είμαστε μια μικρή σχετικά σε πληθυσμό χώρα). 

Περισσότερες επιλογές αθλητών με καλύτερα σωματικά προσόντα (σε ύψος) από τη δική μας. Καλύτερη ποιότητα δουλειάς σε σωματεία στις νεαρές ηλικίες… Καλύτερα διαρθρωμένο αθλητικό πρόγραμμα από το Κράτος.

 Αλήθεια, σε ποια άλλη χώρα παιδιά και γονείς τρέχουν με τις… γλώσσες έξω να προλάβουν υποχρεώσεις τύπου πανελλαδικών εξετάσεων συνδυάζοντάς τες με πρωταθλητισμό; Για ρωτήστε τα παιδιά; Προλαβαίνουν; 

Η θέληση, το τσαγανό, η «χημεία» μιας ομάδας μπορεί να υπερνικήσει το ταλέντο όπως συνέβη με την Νέων –Ανδρών που έφτασε στο μετάλλιο έχοντας το πνεύμα της «παρέας» αλλά και την δύναμη της έδρας. 

 Είναι σημαντικό να ορίσουμε την λέξη «επιτυχία» σε αυτές τις ηλικίες. Ένας παράγοντας της ΕΟΚ μας είχε πει: «Επιτυχία είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί στα μεγάλα τουρνουά και να αναδείξουμε παίκτες που επανδρώσουν το επαγγελματικό μπάσκετ». 

Ταλέντο υπάρχει, καλοί προπονητές υπάρχουν, θέληση να κτιστεί ξανά κάτι καλό φαίνεται να υπάρχει. 

Υπομονή χρειάζεται, πίστη και προσαρμογή στα χαρακτηριστικά του Έλληνα παίκτη. Αν υπάρξει συνέπεια κι όχι πισωγυρίσματα τα επόμενα χρόνια θα έρθουν οι …επιτυχίες. 

 ΥΓ: κ. Λιόλιο δείτε ξανά το θέμα των ελεύθερων(απεριόριστων) μεταγραφών στα παιδοεφηβικά. Το μπάχαλο είναι άνευ προηγουμένου. Γονείς, παιδιά , μάνατζερ χάνουν το μυαλό τους.